فهرست مطالب

حقوق پزشکی - پیاپی 11 (زمستان 1388)

فصلنامه حقوق پزشکی
پیاپی 11 (زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/11/04
  • تعداد عناوین: 7
|
  • امیر سماواتی پیروز صفحات 11-38
    این نوشتار درپی آن است تا مدل های توانبخشی در پرتو رویکردی افتراقی نسبت به بزه دیدگان مبتلا به ناتوانی و با تامل بر خصیصه آسیب پذیری آنان را بررسی نماید. مادامی که مدل های توانبخشی از منظر مطالعه ای میان رشته ای و به منظور بازتوانی ناتوانان بزه دیده مورد بازاندیشی قرار نگیرند، بهبود وضعیت این بزه دیدگان آسیب پذیر نه امکان پذیر خواهد بود و نه موفق. بدین سان، نگارنده بر آن است تا از رهگذر ارائه ی قرائتی بزه دیده مدار از مدل های اجتماعی، اقتصادی و پزشکی توان بخشی، آسیب شناسی آنها و با اجتناب از یکسویه نگری، جهت گیری این مدل ها را به سمت ارتقای جایگاه ناتوانان بزه دیده نماید. بی تردید، جلوگیری از به محاق گراییدن جایگاه ناتوانان بزه دیده جز از رهگذر توانمندسازی آنان در پرتو تمهیدات توانبخشی در راستای ترمیم لطمات وارده به ناتوانانی که در پی تجربه بزه دیدگی، متحمل آسیب مضاعفی گردیده اند و چه بسا نیازمند حمایت مضاعفی نیز می باشد، میسر نخواهد بود. از این رو، در این نوشتار کوشش گردیده تا الگویی جدید از تفکر در خصوص مدل های توانبخشی در چارچوبی قانونمند و با تاکید بر حمایت خاص از ناتوانان بزه دیده ترسیم گردد.
    کلیدواژگان: ناتوانان بزه دیده، توانبخشی اجتماعی، توانبخشی پزشکی، توانبخشی اقتصادی، رویکرد بزه دیده مدار، نظریه برابری فرصت ها، بزه دیدگان آسیب پذیر
  • احسان لطفی صفحات 39-74
    اطلاع رسانی به بیمار از جمله شاخص ترین تعهدات پزشک در برابر بیمار می باشد. پزشک باید بیمار را نسبت به تشخیص خود در مورد بیماری، ماهیت و محدوده عملیات پزشکی پیشنهادی و عواقب و خطرات احتمالی ناشی از آن و مسایلی از این دست آگاه نموده و اطلاعات صحیح و کاملی در این خصوص در اختیار وی قرار دهد تا او بتواند با رضایت کامل و آگاهانه راجع به آنچه نسبت به جسم وی صورت می گیرد، تصمیم گیری نماید. عدم رعایت این تکلیف از سوی پزشک می تواند نوعی تقصیر حرفه ای از سوی وی محسوب شده و نهایتا مسئولیت او را در پی داشته باشد. در مقاله حاضر در پی بررسی ابعاد مختلف تعهد پزشک به اطلاع رسانی با نگاهی تطبیقی به نظام های حقوقی کشورهای دیگر در مقایسه با نظام حقوقی ایران هستیم.
    کلیدواژگان: پزشک، بیمار، عملیات پزشکی، رضایت آگاهانه، تعهد به اطلاع رسانی
  • محمد معین منتظری *، نگار یاحقی صفحات 75-100
    امروزه اطلاعات ژنتیکی، یکی از کاربردی ترین اطلاعات در زمینه پژوهش ها و تحقیقات پزشکی و مراقبت های درمانی است. چندین دهه است که پژوهشگران عرصه علم ژنتیک و ارایه کنندگان خدمات درمانی، به اطلاعات به دست آمده از سابقه خانوادگی افراد، برای درمان اختلالات ارثی و پیشگیری از بروز آنها، توجه ویژه ای داشته اند. استفاده روزافزون و گسترده از اطلاعات ژنتیکی و داده های بیولوژیکی در بخش های مختلف و دسترسی آسان به آنها و همچنین خطرات و خسارات جبران ناپذیری که افشای این اطلاعات می تواند برای سرپرستان خانواده ها و اعضای خانواده آنها به همراه داشته باشد، دولت ها و سازمان های بین المللی را برآن داشته است، تا آنها را تحت سیاست های حمایتی خود قرار دهند. انواع مختلف قوانین، بیانیه ها، دستورالعمل های بین المللی و اعلامیه های جهانی نیز موید این مطلب است. در همه این اعلامیه ها و بیانیه های بین المللی، دولت ها موظف به حفظ حریم ژنتیکی افراد شده اند، با این حال، کشورها در قبال حمایت از اطلاعات ژنتیکی، سیاست های مختلفی را در پیش گرفته اند که می توان آنها را به سه دسته تقسیم کرد: دسته اول کشورهایی اند که در قوانین خود از این اطلاعات به وضوح حمایت کرده و برای اشخاص که بدون رضایت، اطلاعات ژنتیکی را افشا کنند، مجازات در نظر گرفته اند مانند آمریکا و استرالیا؛ دسته دوم کشورهایی اند که در چارچوب قانون حفاظت از اطلاعات شخصی، از این اطلاعات حمایت می کنند و تفاوتی میان اطلاعات ژنتیک با سایر داده های پزشکی و شخصی قائل نشده اند، مانند کشورهای عضو اتحادیه اروپا و سرانجام کشورهایی که برای حفاظت از اطلاعات ژنتیکی، اهمیتی قایل نیستند یا توجه اندکی به این مسئله مهم داشته اند مانند اکثر کشورهای در حال توسعه از جمله ایران. مقاله حاضر، به بررسی رویکرد سازمان های بین المللی در قبال اطلاعات ژنتیک انسانی و حمایت قانونی کشورهای مختلف از این اطلاعات، می پردازد و در عین حال بر این نکته تاکید می ورزد که اتباع کشورهایی که در زمره گروه سوم قرار می گیرند به لحاظ خلا قانونی در خصوص حمایت قانونی از اطلاعات ژنتیکی خود محروم اند
    کلیدواژگان: اطلاعات ژنتیکی، حریم خصوصی، حمایت قانونی، حفاظت از اطلاعات شخصی
  • رقیه نوری زاده * صفحات 101-130
    بارداری ناخواسته یکی از مهم ترین مسایل بهداشت عمومی در جهان است که نگرانی و فشار زیادی را برای مادر، همسر و در صورتی که بارداری ادامه پیدا کند، احتمالا برای فرزند به همراه خواهد داشت. در ایران، میزان باروری بدون برنامه 34 درصد کل بارداری ها را تشکیل می دهد که در این میان، 16 درصد ناخواسته و 18 درصد بی موقع و نابهنگام گزارش شده است. در مورد سقط عمدی و غیرایمن در ایران آمار دقیقی در دسترس نیست اما بر اساس تخمین، سالیانه حدود 73000 سقط القایی در بین زنان متاهل رخ می دهد. امروزه از سقط غیرایمن به عنوان معضل سلامت زنان، موضوع اصلی سلامت عمومی و موضوع حقوق زنان نام برده می شود، لذا پیشگیری از سقط های غیرایمن و عوارض آن از اولویت های تحقیقاتی و اجرایی قلمداد می شود. این مقاله مروری براساس مطالعه کتابخانه ای، دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی و فدراسیون بین المللی تنظیم خانواده گردآوری و تالیف شده است. هدف از این نوشتار، بررسی موضوع سقط القایی جنین در ایران و چالش های موجود می باشد تا از یک سو، ضمن آشنا ساختن صاحب نظران و قانون گذاران با وضعیت موجود در ایران، زمینه تغییر نگرش فراهم گردد و از سوی دیگر، زمینه رفع معضلات و پیشگیری از روند افزایش میزان سقط های ناسالم با ارایه راهکارهایی در موارد ممکن فراهم گردد. از آنجا که نمی توان بدون توجه به باورهای بنیادین و ارزشی یک جامعه در خصوص یک مساله حکم راند، نمی توان بدون توجه به اقتضائات ناشی از واقعیات زندگی فردی و جمعی در دنیای کنونی نیز تصمیمات صحیح اتخاذ نمود. لذا فتاوی علمای دینی و مجوزهای شرعی سقط در زمینه های عسر و حرج در محدوده زمانی قبل از ولوج روح، لزوم بازنگری منطقی و انعطاف پذیرقوانین مربوطه را به گونه ای که پاسخگوی نیازهای به روز جامعه باشد، ایجاب می کند.
    کلیدواژگان: سقط، بارداری ناخواسته، سلامت زنان
  • سویل حکیمی *، سکینه حمدعلی زاده صفحات 131-144
    حقوق باروری جزئی از حقوق بشر بوده که همه کشورها آن را به رسمیت شناخته اند و عبارت است از: همه افراد و زوجین حق دارند آزادانه در مورد تعداد فرزندان و فاصله گذاری بین موالید تصمیم گیری کنند. همه افراد حق دارند بدون تحمل خشونت، اجبار و تبعیض در خصوص با مسائل باروری تصمیم گیرند. هدف از انجام این مطالعه بررسی برخی از شاخص های بهداشت باروری در نظام سلامت ایران، دستاوردهای به دست آمده و چالش های پیش رو می باشد. مرگ مادر: میزان مرگ مادر در ایران در طول سه دهه اخیر کاهش قابل ملاحظه ای داشته است و از 234 مورد در سال 1354 به 84/23 مورد در سال 1388 رسید. با وجود پیشرفت چشمگیری که نظام سلامت ایران در کاهش مرگ مادر داشته است، هنوز تا رقم 18 در هر صدهزار تولد زنده که هدف وزارت بهداشت و درمان است فاصله زیادی وجود دارد. باید به این نکته توجه داشت که مرگ مادر از جمله شاخص هایی است که در صورت عدم توجه به آن به سرعت افزایش می یابد. تنظیم خانواده: علی رغم مصرف گسترده روش های پیشگیری از بارداری مدرن در ایران (56%)، میزان بارداری های ناخواسته بسیار زیاد است. تحلیل اطلاعات در سال 2000 نشان داد که 35 درصد از زنان متاهل باردار، بارداری خود را ناخواسته ذکر می کنند. دو سوم از زنانی که دچار بارداری ناخواسته بودند در حال استفاده از یک روش بارداری نیز بوده اند و این مشکل آشکارا به این معنی است که مشاوره مراکز بهداشتی درمانی به قدر کافی موثر نبوده است. سقط ایمن: در ایران آمار دقیقی از موارد سقط جنین وجود ندارد، در محاسبات آماری به رقم سالانه هشتاد هزار سقط عمدی اشاره شده است. سازمان جهانی بهداشت تخمین می زند که هر روز بیش از 1000 سقط غیرایمن در ایران اتفاق می افتد. براساس برنامه سیمای جمعیت و سلامت در ایران در حدود یک چهارم بارداری ها ناخواسته هر دو زوج می باشند. با درنظر گرفتن موالید سالیانه حدود یک میلیون و دویست هزار نوزاد و با فرض شیوع 2% سقط جنین عمدی، عدد مطلق سقط عمدی و عوارض آن، لزوم رسیدگی فوری به این مسئله مشخص می گردد. خشونت: براساس مطالعات مختلف در ایران میزان مواجهه با خشونت های فیزیکی در زنان باردار از 11 تا 47 درصد گزارش شده است. در سایر مطالعات انجام گرفته میزان مواجهه زنان باردار با خشونت جنسی 7/10% تا 5/14% گزارش شده است. خشونت علیه زنان باردار علاوه بر نقض حق زن به عنوان انسان، نقض حق جنین نیز به شمار می رود زیرا خشونت فیزیکی و جنسی با کم وزنی نوزاد ارتباطی معنی دار نشان می دهد.
    بحث و نتیجه گیری
    خشونت علیه زنان، عدم دسترسی زنان به درمانگاه های ارائه خدمات بهداشتی اولیه با کیفیت مطلوب و بالا بودن میزان خدمات ارائه شده در درمانگاه های خصوصی نه تنها بر زنان بلکه بر همه اعضای خانواده تاثیر منفی می گذارد. از این رو، حقوق باروری مختص زنان نبوده و یکی از پایه ای ترین حقوق انسان ها می باشد.
    کلیدواژگان: حقوق باروری، ایران، سیستم بهداشتی
  • حسن فکور صفحات 145-170
    شبیه سازی به عنوان تکنولوژی نوظهور، کانون توجه دولتمردان، پزشکان، حقوقدانان و سایر محافل علمی قرار گرفته است. این پدیده علاوه بر اینکه دریچه ای نو به روی جامعه بشری در خصوص خصایص درمانی اش باز می کند، نگرانی هایی را پیش روی جامعه بشری قرار می دهد. این فناوری به دو بخش شبیه سازی انسانی یا مولد و شبیه سازی درمانی یا پژوهشی تقسیم می شود. اولین معنی که با توجه به عبارت مذکور به ذهن متبادر می گردد در مفهوم ساده ایجاد و شکل دهی یک موجود انسانی شبیه انسانی دیگر است. در بیان مفهوم پزشکی شبیه سازی می توان گفت: انتقال هسته سلول جنسی سوماتیک به درون تخمک فاقد هسته. به لحاظ تئوری، محققان در تولید از طریق همانندسازی سعی دارند تا سلول سوماتیک (غیرجنسی) را تبدیل به جنین نمایند. در دوگونه شبیه سازی یاد شده شروع به کار مشابه اما نتیجه کاملا متفاوت است. در نتیجه شبیه سازی انسانی فردی به وجود می آید که از لحاظ ژنتیکی کاملا شبیه فردی است که از هسته فعال او استفاده شده است. در حالی که در شبیه سازی درمانی، هدف تهیه سلول های بنیادین جنینی از جنین چند روزه، در حال رشد است، که این سلول ها قابلیت تبدیل شدن به سلول های هر یک از بافت ها و اندام ها را دارد. ادیان که از منابع اولیه و مهم کلونینگ هستند تاثیر قابل توجهی در سیر قانونگذاری در مورد این پدیده دارند. ادیان مختلف در این زمینه مبادرت به اعلام نظرهای متعدد و متفاوت نموده اند. تقریبا در خصوص شبیه سازی گیاهی و حیوانی به اتفاق آراء، آنرا مطلوب می دانند و در خصوص شبیه سازی درمانی وضعیت بینابین بوده، لکن آنچه بیش از همه مورد بحث است و آن را به شدت مذموم دانسته اند شبیه سازی انسانی است. آیین کاتولیک هرگونه شبیه سازی درمانی و انسانی را مذموم دانسته و به شدت مخالف به کارگیری این تکنولوژی است. در دین مبین اسلام، اهل تسنن به طور اتفاق، آراء شبیه سازی انسانی را غیراخلاقی و خلاف اسلام دانسته اند. از دیدگاه شیعه این پدیده در سطح قابل توجهی مورد مداقه قرار نگرفته است. با این وجود شبیه سازی درمانی را مجاز منع و مطلوب می دانند لکن در خصوص شبیه سازی انسانی اتفاق نظر وجود ندارد. با توجه به کاربرد این تکنولوژی و معایب احتمالی آن، به کارگیری و بهره بردن از این پدیده موافقان و مخالفانی را به همراه داشته که در این راستا هر یک به دلایل متعدد تمسک جسته اند. بر این اساس برخی از کشورها با توجه به رویکردهای مذهبی، فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی خود با این پدیده برخورد نموده و در سیر قانونگذاری خویش به جرم انگاری آن پرداخته اند. متاسفانه در قوانین موضوعه ایران این پدیده مانند سایر پدیده های علمی و اجتماعی که خیلی دیر در عرصه قانون گذاری کشور وارد می شود تاکنون در سیر قانون گذاری قرار نگرفته است و حتی پیش نویسی تهیه نشده که در دست بررسی باشد. همچنین دولتمردان هیچ گونه موضع رسمی که نشان دهنده سیاست جنایی ایران در قبال این پدیده باشد، اعلام نکرده اند. این در حالی است که ایران از جمله معدود کشورهای جهان است که به تولید سلول های بنیادین رویان انسان دست یافته است. در این نوشتار سعی شده تا با بررسی نظرات موافقان و مخالفان شبیه سازی و نگاهی به قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور مصوب 8/5/1382 که شاید بتوان آن را کمی هم سو و نزدیک به پدیده شبیه سازی قلمداد نماییم، به بررسی جرم انگاری این پدیده و عملکرد قانونی مورد نیاز در کشور پرداخته شود.
    کلیدواژگان: پدیده شبیه سازی انسانی، جرم انگاری، حقوق ایران
  • سکینه خاتونی صفحات 171-200
    پیشینه: هدف منشور حقوق بیمار، دفاع از حقوق بیماران و اطمینان از مراقبت کافی از آنها می باشد. منشور حقوق بیمار موجب بهبود ارتباط بین بیماران و ارائه دهندگان مراقبت بهداشتی می گردد و کیفیت مراقبت های بهداشتی درمانی را ارتقاء می دهد.
    هدف
    این مطالعه به منظور بررسی میزان رعایت منشور حقوق بیماران بستری در بیمارستان های دولتی شهر قزوین در سال 1388 صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش توصیفی مقطعی در مورد 420 نفر از بیماران بستری در بیمارستان های دولتی شهر قزوین که به روش تصادفی از بخش های مختلف بیمارستان ها انتخاب شده بودند انجام شد. جمع آوری داده ها به روش مصاحبه مستقیم و از طریق پرسشنامه تهیه شده براساس منشور حقوق بیمار که توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تدوین شده است، صورت گرفت. سنجش روایی ظاهری پرسشنامه توسط چند نفر کارشناس مورد تایید قرار گرفت و اعتماد علمی آن با دو روش آزمون مجدد و تعیین همسانی درونی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد منشور حقوق بیماران در جامعه مورد پژوهش در 21/46 درصد مواد رعایت شده بود. بیشترین میزان رعایت حق بیمار مربوط به بند رسیدگی به درخواست بیمار در خصوص محرمانه ماندن اطلاعات پزشکی و رازداری کادر درمان (57/83 درصد) و کمترین درصد رعایت حقوق بیمار مربوط به کسب اجازه از بیمار به منظور حضور بالینی افرادی که در روند درمان مشارکت مستقیم ندارند (71/10 درصد) بود.
    بحث: براساس یافته ها، حقوق بیمار در جامعه مورد پژوهش از دیدگاه بیماران به طور کامل رعایت نمی شود. لذا پیشنهاد می شود مسئولان بهداشتی درمانی تدابیری اتخاذ کنند که ضمانت اجرایی برای رعایت منشور حقوق بیماران باشد.
    کلیدواژگان: حقوق، منشور حقوق، بیمار، بیمارستان های دول
|
  • Pages 11-38
    The authors in this article try to study models of rehabilitation by means of a differentiated approach regarding the crime victims who have a disability and their vulnerability features. Improving these vulnerable victims’ status will neither be possible nor successful as long as models of rehabilitation are not revised from an interdisciplinary study perspective to rehabilitate the disabled victims. Therefore، the authors attempt to present the social، economic and medical models of rehabilitation in a victim–based method and to pay attention to the disabled victims’ vulnerability and to avoid thinking of these models in just one way. The authors’ aim is to promote the disabled victims’ status. Doubtless، it is impossible to prevent warning the disabled victims’ status except by rehabilitating them through measures of rehabilitation to redress the harms inflicted on victims who tolerated a great lot of injury and need to protect more than other victims. Therefore، the authors attempt to depict a new paradigm of thought regarding models of rehabilitation in a lawful framework and with emphasis on special protection from the disabled victims.
    Keywords: Disabled victims, social rehabilitation, medical rehabilitation, economic rehabilitation, victim–based approach, equal opportunity theory, vulnerable victims
  • Ehsan Lotfi Pages 39-74
    Delivering information to the patient is one of the most significant of a physician’s commitments. The physician should inform the patient about his or her diagnosis about the disease، nature and scope of medical practices، consequences and possible risks and something like these. The physician should also help the patient access correct and sufficient information in this regard so that s/he can make decision knowingly about what will be done to his/her body. Failure to accomplish this commitment can be considered as a professional failure and finally، leads to his/her responsibility. The author of the present article tries to study different aspects of a physician’s commitment to inform patients with a comparative view to legal systems of countries other than Iran.
    Keywords: Physician, medical practices, informed consent, commitment to delivery information
  • Mohammad Moein Montazeri *, Negar Yahaghi Pages 75-100
    Nowadays، genetic information is one of the most practical information in medical researches and therapeutic cares. Genetic researches and health care providers have paid special attention to the gained information from individuals’ backgrounds for decades to treat hereditary disorders and to prevent their infection. Increasing and widespread use of genetic information and biological data in different sections and easy access to them and also the risks and redress able harms which disclose of such data can inflict harm on the guardians and members of the families have made the governments and state cover these under their protective policies. This is affirmed by different kinds of Acts، declarations، international guidelines and universal proclamations. The governments have been obliged to observe individuals’ genetic privacy. Nevertheless، countries have taken different policies regarding protection of genetic information. These can be categorized in three groups: The first group contains the countries which have clearly protected such information in their Acts and considered punishments for those who disclose genetic information without consent such as United States of America and Australia; the second group are the countries which didn’t protect such data legally and have made no difference between these and other private data such as EU member states، the third group includes those countries which didn’t care for genetic information or paid little action to it such as most of under developing countries including Iran. The present article studies the approach taken by international organizations regarding genetic information and legal protection of different countries with respect to such information. Meanwhile، this writing emphasizes on this fact that nationals of the third group countries face a legal gap concerning protection of their genetic information.
    Keywords: Genetic information, privacy, legal protection, preserving private data
  • Roqie Nourizadeh Pages 101-130
    Unwanted pregnancy is one of the important public health issues in the world which will cause a lot of worriness and stress for mother، wife and possibly for the child if pregnancy continues for a period of time. Unintended pregnancies account for 34 percent of all cases of pregnancy in Iran; with 16 percent as unwanted and 18 percent mistimed. There is no certain rate regarding induced and unsafe abortion in Iran annually، an estimated 73000 induced abortions are performed by married women who are illegal and unsafe. Unsafe abortion is now considered as a problem of women’s health، the subject of public health and women’s rights. Therefore، preventing unsafe abortion and its consequences are considered as executive and research priorities. This review article is compiled and written based on a literature review، the guidelines presented by WHO and International Federation of Family Planning. The aim of this article is to study the subject of induced abortion of the fetus in Iran and existing challenges to familiarize rhetoricians and legislators to change the viewpoints in this regard on one hand، and to pave the way to remove the dilemmas and to prevent the increasing rate of unsafe abortions with presenting solutions. A decree cannot be issued without paying attention to basic and valuable beliefs of a society regarding an issue، nor can right decisions be made while disregarding the necessaries arisen from the facts of individual and collective lives in the contemporary world. Therefore، the verdicts of religious scholars and lawful licenses regarding abortion in hardship and obligation before infusion the soul make the logical and flexible revision of related Acts so necessary that they can meet the updated needs of society.
    Keywords: Abortion, unwanted pregnancy, women's health
  • Sevil Hakimi *, Sakineh Mohammadalizadeh Pages 131-144
    Rights of reproduction is included in human rights which are recognized by all countries and is defined as: All individuals and couples have a right to make decision concerning the number and spacing of their children and the issues of fertilization without tolerating violence، coercion and discrimination. The purpose of this writing is to study some criteria of health in Iranian health system، gained outcomes and challenging which the system face. Maternal mortality: The rate of maternal mortality has decreased significantly from 234 cases in 1975 to 23. 84 cases in 1988. Although Iranian health system has been successful in the reduction of the number of maternal mortality، it has a long way to go to reach the aims predicted by the Ministry of Health and Medical Education concerning 18 live cases in each 100 000 births. It should be borne in mind that the rate of maternal mortality will increase rapidly if it is ignored. Family planning: Despite wide usage of contraception methods (56%)، the rate of unwanted pregnancy cases is high. Data analysis showed that 35% of married pregnant women considered their pregnancy unwanted. Two-third of those inflicted with unwanted pregnancy was using one method of contraception methods or the other. This clearly means that the council of health care centers was not enough. Safe abortion: There is no exact data regarding induced abortion in Iran. Some statistical figures have indicated the rate as 80000 cases annually. World Health Organization estimates 1000 cases of unsafe abortion in every day in Iran. According to a program entitled “population and health in Iran”، about one out of four cases of pregnancy is unwanted for the couples. Regarding the annual birth (1 200 000 cases)، with the presumption of 2% of induced abortion، its certain figure and its consequences، it becomes clear that it should be urgently dealt with. Violence: Based on different studies، the prevalence of physical violence in Iran is reported as 11%-47%. In other studies the rate of sexual violence against pregnant women was reported from 10. 7% to 14. 5%. Violence against pregnant women is not only to breach woman’s rights as a human but it is also to breach the fight of a fetus because there is a positive relation between physical violence and reduction of weight of fetus. Discussion and
    Conclusions
    violence against women، lack of access to health care clinics with high quality، and high rate of service delivery in private clinics affects negatively not only on women but also on all members of the family. Therefore، rights of reproduction are not only dedicated to women but are basic rights of all human beings.
    Keywords: rights of reproduction, Iran, health system
  • Hassan Fakour Pages 145-170
    Cloning، as a new technology، has attracted the attention of statesmen، physicians، lawyers and other scientific communities. This phenomenon both opens a new horizon on human society regarding its therapeutic features and brings some concerns to it. This technology is divided into two parts: Human or generative cloning and therapeutic or investigative cloning. The first meaning which comes to the mind is simply to make and compose a human being like the one existing before. Medical cloning is defined as the transfer of somatic nucleus cell into an ovum without nucleus. Theoretically speaking، researchers try to make a somatic cell into a fetus through cloning. In the above-mentioned clonings، the beginning of the processes are the same while their results are quite different. In human cloning the outcome is a human being who is genetically like the person whose active nucleus cell has been used. But in therapeutic cloning، the aim is to generate embryonic stem cells from an embryo which is just a few-day old. Such cells have the capacity to change into the cells of tissues and organs. As the primary and important sources of cloning، religions have a considerable effect on the process of legislation in this regard. Different religions have different and numerous decrees. Regarding plant and animal cloning، they considered a favorable conduct. Reading the status of cloning in therapy of diseases، some are advocates but some are opponents to it. But what is seriously condemned in all religions is human cloning. Catholic condemned both human cloning and therapeutic cloning and disagrees with it seriously. In Islam، Sunnites considered human cloning as unethical and something opposite to Islam. From Shi’ite prespective، this has not yet been considerably studied. Human cloning is permitted and favorable but therapeutic cloning does not enjoy a consensus. Regarding the usage of this technology and its possible disadvantages، its use has been accompanied by some agreements and disagreements for which there are numerous reasons. Accordingly، some countries deal with it based on religious، cultural، ethical and social approaches، and put it in the process of legislation and criminalizations. Unfortunately، like other scientific and social phenomena that come to the process of legislation very late، human cloning has not yet been put in the process of legislation in Iran. Even a draft has not been prepared for consideration. Furthermore، statesmen have not declared any formal stands so that it will indicate Iranian criminal policy. Nevertheless، Iran is included in a few countries in the world which accessed to embryonic stem cells. Studying the advocates’ opinions and those of opponents of cloning، and with a view to the Act for Fetus Donation to Sterile Couples which may be considered a little of cloning concern، the author tries to examine criminalization and required legal performance in Iran.
    Keywords: human cloning phenomenon, criminalization, Iranian statutes